Bir yaðmur diyeceðim, Beni alaþaðý ediyor. Rabbim çiçek çikolata kapýnda Ýstiyorum affýmý yaþamdan bir akþam
Ben nasýl dünya diyeceðim Yerde böyle yirmi dokuz yaþýnda Bir metal yorgunu, bir küskün aðýz Kavunlarý çok iyi düþünmüþsün oysa Ve kestaneleri kar yaðýnca.
Ben nasýl döneceðim eve Bu kadar uzaktan Aðzýmýn ilk kez çýktýðý güne Denk getirdiðin ölümleri hatýrla Bir bankta sabah ayazýný karþýlamamý Saðlayan vapurlar Mutfak masasý çiçeði olarak hanýmeli Yedi kere gül dönüyor saçlarýmda hala ve On dört milyar yýl önce Big Bang!
Ben nasýl aramý iyi tutabilirim ki seninle Þaman valsi dinlerken her yaným sarhoþ yirmi bir. Bilesin kan bir ruh nezlesidir, lanet olsun zaman geçiyor ikide bir
Hadi bana moral ver, De ki bunlarýn hepsi geçicidir. Bir akþamyazgünü insan mutfaktan kendine küllük getirir. Býrak! Çok konuþma, anneannem öldü ne geçicisi Yýllar geçti – geçmedi – nasýl geçsin.
Özür dilerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tecel Tashif Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.