Kendi halimde yolcuydum ben Karlý daðlara iz býrakýp giden Madem yüzüstü býraktýn öylece Umursamazlýðýndý beni deviren
Uzak kalamam dedin, uzaktayken Sönmüþü korladýn, yanýndayken Madem söndürecektin bu ateþi Muþtularýmý silmeseydin, birlikteyken
Gitti gelmez artýk o dermanlar Çare olmaz yaptýðýna fermanlar Madem bu kadar basitti herþey Seni anlatsýn, yaysýz kemanlar
Suskun þimdi gözlerim yaþlanmaz Lâl olan dilim artýk adýný anmaz Madem vedalaþtýn o gece gönlümle Gerekeni yaptýn, korkma hak kalmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustiname Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.