KAYIP

Lisaný sana benzeyen bir mevsimin içindeyim
Üstüm baþým yaðmur kokusu
Belki de bahar rüzgarý


Dizelerinde yatýya kaldýðým bir þiirin ilk hecesindeyim
Ve sana dair mýrýldanmalarýn sessiz büyüsünde
Her þiir biraz sen barýndýrýrken içinde
Sana yenilerini yazmak, meydan okumak kendime


Tüm sevinçlerin uykuya daldýðý bir rüyanýn pembesindeyim
Belki de rüya benim
Belki de rüyam sensin
Tanýmlarýn eksik kaldýðý bir coðrafya senin kalbin
Ýçinde yönümü ararken, kaybolmayý daha çok sevdiðim


Papatya kokulu bir hayatýn cümlelerindeyim
Okundukça dokunduðum ruh sensin
Belki de kendi ellerimle yazdýðým bir özneye bu sevgim
Aslýnda sevgilim
Tüm bu cümleler senin için


Tazeliðini ve aydýnlýðýný saçlarýndan alan bir sabahýn ilk saatlerindeyim
Üstüme doðuyor güneþ mavilerin arasýndan
Kabul olan bir duanýn tebessümü büyüyor ellerimde
Avuçlarýmda lisaný sana benzeyen bir mevsim fýsýltýsý
Üstüm baþým yaðmur kokusu
Ve bahar rüzgarý


Belki bu sabah yine kendime meydan okuyorum
Yönü sen olan bir þiirde kayboluyorum belki
Kaybolmayý severek

Ve arayarak seni...


Bir þiirin ilk hecesinde
Bir rüyanýn pembesinde
Bir hayatýn papatya kokusunda
Bir sabahýn aydýnlýðýnda

Bul beni...



Büþra Nazlý
Sosyal Medyada Paylaşın: