Bulutlara bakmayı unutmuşum

Bulutlara bakmayý unutmuþum
Yýllardýr da bakmamýþtým sanýrým.
Yýllar önce bulutlara bakar o pamuk gibi görünümlerine hayran olurdum, her birini birþeyleri benzetip, hayaller kurardým.
Ne çok hayalim vardý o zaman, her baktýðýmda bulutlarýn yönü deðiþir, bana ilham olurdu.
Bazen bir kuþ yuvasýnda görürdüm kendimi, bazen minicik bir evde, bazende kar taneleri olurdu gözlerimde
Bulutlara bakmayý unutmuþum
Bakarken ne çok hayaller kurmuþumki, hayaller bile kuramýyorum artýk,
Tüm hayallerin suda boðulmasýný izlemek yordu beni sanýrým

Bugün hastane odasýnda uyanýnca bulutlarý gördüm.
Düþündüm...
Bulutlarla konuþmayalý yýllar oldu sanýrým dedim kendime.
Artýk bakmýyorum ya o yüzden hayal kuramýyorum belkide
Belkide hayal kurmak yordu beni

Geceleri gökyüzüne bakar bu yýldýz benim derdim yýldýzýn Yönünü takip eder yolum ileri daima ileriye derdim
Ulaþacaðým o yýldýza en güzel benim yýldýzým derdim
Yýldýzýmýz kaybedeli gecelerde gökyüzüyle baðlarýmý kopardým
Ýnsan hayal kurmalý
Hayal kurmak bir amaç oluyor yaþama baðlanmak için
Demet Akyürek

Sosyal Medyada Paylaşın: