Zalim Yıllar

ZALÝM YILLAR
Yaþým on sekizde, bir yuva kurdum
Yolum çok uzundu, girdaba girdim
Hayatý bilmezken, gurbete geldim
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Yirmiye gelince, bir nefes aldým
Geleceðim yokken, hayale daldým
Bütün dert çileyi, kucakta buldum
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Hamal gibi, gece gündüz çalýþtým
Sefalet çektim, yoklukla tanýþtým
Yirmide, çoluk çocuða karýþtým
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Gelip geçti günler, çile bitmedi
Onca çabaladým, yine yetmedi
Kime dert yandýmsa, para etmedi
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Ýþ bulamayýnca, çaresiz kaldým
Her gece yok yere, hayale daldým
Bütün iþlerimi, Mevla’ya saldým
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Günlerim geçse de, derdim baþýmda
Bir türlü bitmiyor, bu genç yaþýmda
Ne yana baksam, felek hep karþýmda
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Yaþ altmýþ bir, yýllar ne çabuk geçti
Tamiri olmayan, delikler açtý
Dertli geçen yýllar, yaramý deþti
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Daha altmýþýnda, kýrdý belimi
Sýmsýký baðladý, elim kolumu
Laf etmeden, lal eyledi dilimi
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar

Yýllarým zor geçti, yýktý bizleri
Midayet yürekte, kaldý izleri
Yetmiþe gelmeden, tutmaz dizleri
Baþýma dert oldu, o zalim yýllar
(0910) Þubat 2010
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: