Ne zaman görünsem istasyonun peronunda Bizim Ýstanbul’u gelmiþ derlerdi Böyle demeleri mutlu ederdi beni Sevinirdim sevinmesine de Uzaklardan duyduðum zaman sesini Bir hüzün kaplardý yüreðimi Gitti kara trenler geldi motorlu Köroðlu’nun dediði gibi bozuldu mertlik Namerde gün doðdu güneþ doðdu
Tuðrul Ahmet Pekel 25*03*2023*Cumartesi Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.