BU DÜNYA

Ruhuna zerk eder olsan da yeprem...
Ezelden zehirli, aðlý bu dünya.
Altý þubat günü gösterdi deprem...
Pamuk ipliðine baðlý bu dünya.

Bir yerlerde huzur belki var ama...
Sana zor denk gelir boþa arama.
Hiç merhem olmadý gönül yarama...
Ýçi diken dolu cað’lý bu dünya.

Fýtratý icabý tersinden okur !
Senin kabirde ki bezini dokur !
Kaynýyor her yaný: bak fokur fokur...
Zulmü destekleyen çaðlý bu dünya.

Hiç tutup kaldýrmaz dibe tumaný...
Hep piþman eyledi medet umaný.
Asýrlardýr yere döktü numan’ý...
Nice yürek gibi daðlý bu dünya.

Ýnsanlar sevinip yaparken tören...
O idi bizleri hakir, hor gören.
Etmedi mi nice þehiri ören...
Maraþ, Hatay gibi pað’lý bu dünya.

Üstüne yýkarken koca tomruðu...
Gözüne getirir sivri çomruðu
Her iki elinde taþlý yumruðu...
Vurur bize sollu, saðlý bu dünya.

Cumali vermeye çalýþma ayar...
Bu iþten senin de gözlerin cayar.
Düz yerinde bile ayaðýn kayar...
Muz kabuðu ile yaðlý bu dünya.

Yeprem: Becerikli adam.
Çomruk: Budak.

Sosyal Medyada Paylaşın: