ADI YOK BUNUN

ADI YOK BUNUN

Lüks bir otel odasýnda
pembe pembe kanadý
bekaret
çiçekli yatak örtüsüne
serildi kaldý
öylecene
yapayalnýz
tutkulu bir volkandý
içine akan
sevgi yoktu
þefkat bile
yandý yandý
suskun ýpýssýz
gözyaþsýz
vaatler yanýlsamaydý
hep acýmasýzlýðý gizleyen
hýrçýn karalamalarla
yine de kirlenmedi beyaz
aktý gitti suyla
ince ince
saydam resimler çizdi
þaþkýn yaralý bekledi
korkusunu avucunda sakladý
býrakýverdi boþluðun göðsüne
baþýný yasladý bilmenin sýzýsýna
o sýzý ki iz býrakarak büyütür
artýk yokolmuþtu bekaret
yorgansýz çarþafsýz çýrýlçýplak
kadýn olmanýn onurunu yitirmeden
her düþündüðünde gülümsüyor
pembe pembe kanayan çiçeði
yalnýzca kilit kýrýlmýþtý
ve açýlmýþtý kapý
sýzdýrýyordu ýþýðýný
gizem gizem
dokunmanýn tadý damaðýnda
elinde mavi beyaz güllerle
çaðýrabilir istediði konuðu
tenine
nasýlsa kanamamayý öðrenmiþti
büyümüþtü açýk kýrmýzý
tertemiz
tüm yorumlarýn ötesinde
adý yoktu bunun
Nilgün acar
09. 09. 2008

Sosyal Medyada Paylaşın: