kaybolmuþtum gecenin ýssýzlýðýnda tek bir ýþýk yoktu hayattan yana her þey canlanýyordu saðýmda, solumda yolumu arýyorken yýldýzlara baka,baka çýkýp gitmiþim dünyadan hangi diyar, hangi bilinmeze neden sonra geldim biraz kendime.
auþ dallar rüzgarda eðilirken otlar adýmlarýmýn ritmine göre çýtýrdýyordu korkunç olan büyüyen karanlýk aya sitem ettim çýkmadý bir anlýk yürüyor koþuyor duraksýyordum ne kadar yol aldým bilmiyordum birden ayaklarýmda yer kayboldu sanki derin bir dehlize düþüyordum þafak söküyordu uyandýðýmda yatýyordum coþkun çayýn kenarýnda bacaðým yara almýþ kanýyordu kartallar tepemde uçuyordu nerdeyim nasýl gelmiþtim bilmiyordum nasýl dönececeðim.
sonra dedi ki bir ses daha ne yattýyorsun her sabah geç kalýyorsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.