HASTANEDE SON GECE

Ýterken sedyeyi nefes nefese
Hademe kaþýný yine çatmýþtýr
Köþedeki tabut namlý kafese
Çileli bir mahpus daha yatmýþtýr

Kýzýp yarasýný deþen doktora
Bir þiir yazmýþtýr karþý duvara
Malta diye çýkýp dar koridora
Kolunda serumla volta atmýþtýr

Yemek niyetine yutarken hapý
Mütemmim cüzüdür oksijen tüpü
Her vakit apaçýk olsa da kapý
Firar için arzu istek bitmiþtir

Gece, sokak, koðuþ ... ölüce suskun
Öyle bir sükut ki kýlýçtan keskin
Kavuþmaz kapaklar kirpikler küskün
Uyku dünden terk-i cihan etmiþtir

Bir soluk silüet yüz pencerede
Ararken hayattan iz pencerede
Yirmi dört saattir göz pencerede
Iþýk umuduyla nöbet tutmuþtur

Ve sabah defterden çýkarken adý
Toplanýp gelmiþtir bütün efradý
Duyunca koðuþta kopan feryadý
Anlarsýn ki bir can daha gitmiþtir

Mülkî der dünyanýn kuralý ölüm
Hayat nereliyse oralý ölüm
Nedense gelmiyor sýralý ölüm
Yaþý altmýþ lakin vade yetmiþtir

Aslan AVÞARBEY (Mülkî)
12.12.2020-Eskiþehir / 24.03.2023-Kocaeli

Sosyal Medyada Paylaşın: