HİSSEDİLEN İHTİYARLIK

Hissediyorum yavaþ yavaþ ihtiyarlýðý,
Sönüyordu hayatýn görünmeyen yüzleri;
Silinirken gözlerimden, Dünya’nýn varlýðý,
Ve hicranla son bulan, gece ve gündüzleri...
Sönüyordu hayatýn görünmeyen yüzleri;

Gençlik sevdalarýndan uzak, ötelerdeyim,
Duyulurken kulaklarda sonsuzluðun sesi;
Her zaman kalb ve rûhu saran si mgelerdeyim,
Ve hýzla akýyordu zamanýn her senesi,
Duyulurken kulaklarda sonsuzluðun sesi;


Artýk ne günün aký, ne gecenin siyahý,
Bilinmez sevdalarýn duygu dolu kelamý.
Gözlerde Dünya’nýn hüzünle coþan segahý,
Yok artýk yüreðimde, hiçbirinin anlamý;
Bilinmez sevdalarýn duygu dolu kelamý.

Ne eski zamanlar, ne de þimdiki anlarým,
Ne kýrlarýn papatyasý, zambaðý, lalesi;
Ne Dünya’nýn acýsýyla, üzülüp aðlarým,
Ne de sevindirir Beni, akan þelalesi ..
Ne kýrlarýn papatyasý, zambaðý, lalesi;

Soluyordu artýk Dünya’nýn güzellikleri,
Hayat söndürdü hepimizin ümitlerini..
Çekilmiyordu artýk, Dünyanýn gelgitleri.
Ve kaybetti herkes delinen zihinlerini.
Hayat söndürdü hepimizin ümitlerini..

Geceler gündüzü kovalamakta ne çare,
Su gibi akýp geçiyor hicranla seneler...
Onun uðrunda ömrümü vermiþim biçare..
Ve hayallerle avunan zavallý sineler...
Su gibi akýp geçiyor hicranla seneler...

Elvedâ artýk, geçen hayatýma, elvedâ..! ..
Ve yarasalar yarasalarla kalsýn artýk.
Karanlýklar aydýnlýða ediyorken vedâ...
Sonsuz bir karanlýkta, boðuluyordu varlýk,
Ve yarasalar yarasalarla kalsýn artýk.

Sosyal Medyada Paylaşın: