Iþýðýmdý; sönmeyen, o hilal kaþlý
Pek güzel, çok þirin ve aðýr baþlý
Ýnce belli bal dudaklý ahu bakýþlý
Kör etti gözlerimi diyememiþtim
Doluverdi sel sanki kötü gönüle
Ona gönül baðladým, gözyaþý ile
Göze aldým her þeyi, ölümü bile
Baðladý pek dilimi bilememiþtim
Ondan olan elemi yükledim bele
Kalbe dedim hisleri, getirme dile
Koca bir dað misali, çektiðim çile
Yüreðimi daðladý, diyememiþtim
Sebeptir, gizli bakýþ girdik gönüle
Ýkimizde anýnda, döndük bülbüle
Emek verdik eriþtik o güzel düne
Ýçim rahat olsa da gülememiþtim
Gönül diyor ki artýk, ulaþtýk düze
Sanki kader gülüyor, ufukta bize
Dökülen kederdi gözlerden yüze
Yok artýk yok dedi diyememiþtim
Gönülde ki yazýmýz, yel gibi geçti
Kader neden niçindir bizleri seçti
Cevheri der dökülen hususi yaþtý
Sevda yüklü yaþlarý silememiþtim ..
H.C.ÖRS, Ankara - 12/2009 (Arþiv - 33)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.