CAN BULSUN Kuru ayaz eserken yalasýn suratýmýzý Niçin yaþ akýyor her iki gözlerimizden Efkâr kara sevda falan basmaz iken Neden titrer bilmem gönül teli insanýn.
Ýliklerimize kadar iþleyen poyraz mý? Üstümüze inen lapa karlar dert yükü Ayaklarýn kar üstünde çýkardýðý o ses Akordu bozulmuþ ayarsýz saz sesi gibi.
Yaðan yaðmur ýslatýrken kuru topraðý Yýkarken bedenimizi arýnsýn ruhumuz Can bulsun ölü toprak canlansýn doða Rýzýk ve nimet yer alsýn bedenimizde.
Erisin karlar açsýn çayýrlarda sümbüller Baharýn müjdecisi öksüz oðlan çiçekleri Isýnsýn toprak hazýrlasýn kendini gebeliðe Atýlan tohumlar can bulsun baharda. Durmuþ Karabaðlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
karabgli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.