MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ANDIRINLI ALİ ÇAVUŞ’UN DİLİNDEN ÇANAKKALE DESTANI
Celil ÇINKIR

ANDIRINLI ALİ ÇAVUŞ’UN DİLİNDEN ÇANAKKALE DESTANI


1. Bölüm
Anadolu suyunda abdest alan yiðitler
Memleket sevdasýný birbirine öðütler
Anadolu köyünde namaz kýlan yiðitler
Gelibolu aþkýný birbirine öðütler

2. Bölüm
Torun Karyesinde baþlar efsane
Hacer’le Hüseyin oldu bahane
Dokuz kýzdan sonra havam þahane
Hanyeri misafir eyledi beni

Babam kâhyalýða bir ömür verdi
Hamarattý anam bizlerdik derdi
Topraktý damýmýz, bahçesi vardý
Dutluktu arkasý bostandý önü

Oyundu meþgalem, bilmezdim para
Yemek vakti biraz verirdim ara
Koþardým, zýplardým, atardým nara
Kaplardý sevincim tüm asumaný

Andýrýn Suyu’nda çimerdim bazen
Köyde çocuklarla oynardým cýzzan
Bilmezdim o zaman ne Kars, ne Kozan
Tanýrdým sadece köyü, ormaný

Anamýn babamýn eli, koluydum
Ninemin en tatlý oðul balýydým
Dur durak bilmezdim delidoluydum
Bana dar gelirdi köyün meydaný

Kolaçan ederdim daðý taþlarý
Uzmanlýk sahamdý yýkým iþleri
Atardým yuvadan yavru kuþlarý
Palazlar, ferikler verirdi caný

Ata giydirirdim edik, yemeni
Püsüge verirdim kasýl, çimeni
Sarýkýz yemezdi közde çamaný
Dinlemezdim ben hiç duru amaný

Üç saat çekerdi sübyan mektebi
Bu yüzden görmedim defter kitabý
Olmuþtum haþarý, hýrçýn bir sabi
Nasýl da severdim, gem’i, harmaný

Onumda baþladý gönlümde sýzý
Mýhlandý aklýma Asým’ýn kýzý
Orucumu tuttum, kýldým namazý
Taþýrdým göðsümde halis imaný

Yaþým ne de çabuk girdi on beþe
Girmem gerekirdi artýk bir iþe
Oynamak ne mümkün köylükte hâþâ
Oynatýrlar tefe koyup kýzaný

On Sekiz’de oldum, hamam külhaný
Sarý tosun ile yaptým felhaný
Ellik takýp biçtim yulaf, þifaný
Buðdayý çeç ettim, yýðdým samaný

Þab emredlik bitti yirmiye girdim
Cebim para gördü, evlensem derdim
Sürmeli aþkýyla kývrandým durdum
Mecnun’dan bin beter tattým figaný

3. Bölüm
Bir Cuma günüydü bayrak dikildi
Hýsým, dost, akraba köye döküldü
Davul zurna sustu, dikkat çekildi
Tellalla okundu devlet fermaný

Fermanda padiþah þöyle buyurdu
“Hubbül vatan minel iman” diyordu
Düþman alacakmýþ bu güzel yurdu
Piþman eylemeli hain bakaný

Gel hele diyordu çabuk gel hele
Karþý koyacaktýk yedi düvele
Yediden yetmiþe koptu velvele
Çiðnetmek olmazdý cennet vataný

Meydana toplandýk kýzlar, kýzanlar
Bir araya geldik destan yazanlar
Sazýn tellerine vurdu ozanlar
Er meydaný derler gör heyecaný

Geldi cübbesiyle imam efendi
Sefer için Hak’tan yardým dilendi
Memleket uðruna kalpler bilendi
Kabul edilmezdi iþgal planý

Analar, babalar küle dönmüþtü
Yavuklular solgun güle dönmüþtü
Gözlerden akanlar sele dönmüþtü
Andýrdý yaþýmýz sanki tufaný

Davul zurna önde, bayrak açýldý
Aðlayan gözlere, neþe saçýldý
Vatan için yârden, serden geçildi
Olmuþtuk vatanýn birer kalkaný

Üç gün yol yürüdük, kalarak handa
Trene topluca bindik Ceyhan’da
Misis’i geçince durduk Seyhan’da
Yola çýkacaktýk ertesi günü

Ýstanbul’a vardýk sabaha karþý
Ýlk defa dinledik mehteran marþý
Tekbir sesleriyle inlettik arþý
Yeditepe sanki cennet mekâný

Sýrata gardaþmýþ Galata güya
Bir baþka memleket Ýstanbul var ya
Arasýndan akar koca bir derya
Tarif edilemez görmeli onu

Farikamýz olmuþ saray, camiler
Yüksek minareler gökleri deler
Ýstanbul’u görür müstesna gözler
Buradan hükmetmiþ cihan sultaný

Gülistan diyarý, dünya gülþeni
Hadisi þerifler vermiþ hisseni
Kâbe’ye eþdeðer tutarým seni
Dökerim yoluna sapý samaný

Son Nebi’nin ona hadisi vardý
Ýstanbul bu yüzden farklý diyardý
Efendiler onu ancak duyardý
“Yirmi sekiz yýldýz” en parlak donu

4. Bölüm
“At Meydaný” derler toplandýk safta
Talim ile geçti orda on hafta
Neferlikte olduk tam da bir usta
Baþardýk hepimiz zor imtihaný

Peygamber ocaðý diyordu dedem
Hissettim ruhumda basýnca kadem
Kuru peksimete etmeden sitem
Þükranla yâd ettik rýzýk vereni

Zabitler önünde olmuþtuk dizi
Ýkmal birliðine verdiler bizi
Anlattýlar bize arpacýk gezi
Orada görmüþtüm ilk kumandaný

Týpký yuvamýzdý asker ocaðý
Onun kadar sýcak ana kucaðý
Þahadet mektebi köþe bucaðý
Erenler görürler mutlak Rahman’ý

Aðladým birlikte, güldüm birlikte
Var olma sýrrýný gördüm dirlikte
Hayatý öðrendim seferberlikte
Tek yürek olmuþtu yurdum insaný

Gün geldi içtima ettiler bizi
Ýçimi kapladý tuhaf bir sýzý
Yâd ettim o anda efendimizi
Hissettim kendimi “Bedrin Aslaný”

Birazdan “Selamlýk” olacak dendi
Yüreðim göðsümde nasýl kýprandý
Ruhum bedenimde coþtu deprendi
Teþrif edecekti gönül hakaný

Yürekten baðlýydýk biz o makama
Onun gölgesinde düþmedik gama
Efendimiz sandým baktým endama
Rüyada göremem öyle bir caný

Fayton içindeydi nurlu yüzüyle
Geçti önümüzden oðul, kýzýyla
Tebessüm eyledi þefkat gözüyle
Tazimle seyrettim Âli Osman’ý

Ýslam sancaktarý en büyük insan
Verilir yolunda düþünmeden can
Destursuz uymayý emreder Kuran
Tereddütsüz düstur bildim Kuran’ý

5. Bölüm
Rus hücumbotlarý Karadeniz’de
Karþýlýk vermiþiz anýnda biz de
Vurulmuþ limanlar saat Sekiz’de
Bomba gibi düþtü harbin ilaný

Çaldý kampanalar emir verildi
Bize Gelibolu layýk görüldü
Bindik vapurlara dümen kýrýldý
Hedefimiz Eceabat Limaný

Þafak vakti vardýk Gelibolu’ya
Dalgýn dalgýn baktýk Anadolu’ya
Kilitbahir sessiz, benzer ölüye
Boðacak gelende hain düþmaný

Kazdýk siperleri, mevzie girdik
Berkittik mevzii, hazýrlýk gördük
Hamaylý boyunda, çelikten erdik
Attýk kalbimizden gamý gümaný

6. Bölüm
Bin dokuz yüz on beþ, on sekiz Mart’ta
Birçok zýrhlý battý birkaç saatte
Seddülbahir, Morto, Eceabat’ta
Geldiðine piþman ettik þeytaný

Ýngiliz’in kibri azdýkça azdý
Fransýz gururu deryada yüzdü
Hasta adam burda bir tarih yazdý
Þaþýrdý bu hâle Lordu, Ayan’ý

Fütursuz var güçle, yüklenseler de
Armadalarýyla diklenseler de
Anzac’lar, Hindu’lar beklenseler de
Çekilip gittiler süzüp gerdaný

Güya ejderhadan yoktu farklarý
Döndüler dolmadan daha kýrklarý
Tornistan ettiler hemen çarklarý
Bunlarda tattýlar ayný kapaný

7. Bölüm
Beklenen gün geldi olmadý ýslah
Yüklendi karadan, dedik “Ya Allah”
Çelikten duvardýk Elhamdülillah
Namlumuzda güçtü Hakk’ýn ihsaný

Çýktýðý sahilde, çakýldý kaldý
Kazdý siperini, mevzie daldý
Topçusundan bize þarapnel saldý
Andýrýyordu o, vahþi kaplaný

Yüzbaþý topladý, siper önünde
Dedi; karþý koymalýyýz anýnda
Kahredecek kuvvet asil kanýnda
Topraðýnda rahat uyut ataný

Parçala sýrtlaný, çýkart hersini
Öyle bir yüklen ki alsýn dersini
Vurduðun tokatta görsün tersini
Unutmasýn senin vatan sevdaný

Yakýldý kýnalar, vatan yoluna
Çiðnetmeyin yurdu haçlý dölüne
Ölürsen þehitsin, ismin soluna
Yakýþýr sað isen gazi unvaný

Tek tek kucakladý bizi kumandan
Baktý gözlerime öptü alnýmdan
O anda þahadet geçti gönlümden
Vatan çiðnenirse neyleyim caný

8. Bölüm
Vatan aþkýmýzla, þimþekler çaktýk
Süngüyle, mermiyle sel olduk aktýk
Yoksa bu vatanda olmayacaktýk
Hissettik o anda þehit yataný

Bir dereden geçtik, tepeye vardýk
Düþmaný çembere alýp ta sardýk
Allah ne verdiyse vurduk ha vurduk
Kefere dölüne verdik ziyaný

Kükremiþ aslandýk, Anzac Koyu’nda
Saros Körfezi’nde, Tekke Köyü’nde
Kemikli Burnu’nda, Kirte Çayý’nda
Seddülbahir’de çok akýttýk kaný

Kan kustu zýrhlýlar, sahil boyunca
Patladý mitralyöz, bomba haince
Haklýyý haksýzý yana koyunca
Haklýdan yanaydý Hakkýn mizaný

Avcý kolu olduk, Kirte’den aþtýk
Anafartalar’da, sel olduk taþtýk
Conkbayýrý’nda biz, doðan güneþtik
Mustafa Kemal’le, aðarttýk taný

Zýðýnderesi’nde kan olduk aktýk
Kerevizdere’de ipini çektik
Kumkale önünden düþmaný söktük
Tahtalýköy ettik ona ummaný

9. Bölüm
Uymuþtum bir gece aklýn sesine
Dalmalýydým düþman hergelesine
Sýzdým mevziimden ben sine/sine
Tanýttým onlara bu kahramaný

Þaþýrdýlar beni görünce orda
Bir manga kefere serildi yerde
Yanýmda on esir döndüm seherde
Verdim yüzbaþýma ben armaðaný

Esirlerin dördü yaralý idi
Bilemedim onlar nereli idi
Kimi sarý kimi karalý idi
Anladým ki onlar sömürge yani

Üçünün yarasý derin, aðýrdý
Acýsýndan gün boyunca baðýrdý
Vücut lisanýyla yardým çaðýrdý
Dördüne de yaptým ben pansumaný

Sýhhiye çavuþu yaptý yüzbaþým
Mutlulukta yoktu dünyada eþim
Elini öperken aktý gözyaþým
Berhudar eyledi bu garibaný

10. Bölüm
Ýmandandýr bizim vatan sevgimiz
Vatana çatana olmaz saygýmýz
Gerisi ayrýntý yurttur kaygýmýz
Bozmasýn Allah’ým dirlik düzeni

Anadolu bize cennet-i âlâ
Bu cennet uðruna rütbedir çile
Koparamaz bizden kýyamet bile
Allah’ým sen haklý çýkar bu zanný

Yaratana kulum, millete bende
Delibal el açar, Rahman’a künde
Dün olduðu gibi, Rabbim bu günde
Kulluk mekâný et, cennet vataný

11. Bölüm
Türkiye’nin baðrýnda, nefes alan yiðitler
Memleket sevdasýný, yavrusuna öðütler
Türkiye topraðýnda, nasiplenen yiðitler
Çanakkale aþkýný, birbirine öðütler

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Çanakkale Deniz Zaferinin 108. yýl dönümü kutlu olsun. Baþta Gazi Mustafa Kemal olmak üzere tüm kahramanlarýmýzý rahmet, minnet ve þükranla anýyorum. Ruhlarý þad, mekanlarý cennet olsun inþallah.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.