Yýldýrýmýn asýrlýk çýnarý yok ettiði Gibi her mermi ölüm saçmýþ Çanakkale’de! Sübyan er çocuklarý ateþin erittiði, Nereyi kazsam þehit her yer Çanakkale’de!
Yok etmeye planlanmýþ, dine açýlan gaza, Ölüm vuslat, tabyadan çýkar erler rastgele. Her yer cennet kokuyor geçerken halden hale… Düþman erleri fersah, fersah gelmiþ iþgale!
Kýnalý kuzu yazsa ana yüreði yakar, Yýrtýk çarýk ayakta, tüysüz yüzden ter akar. Cepheye sýðýndýðý aþkýymýþ gibi bakar. Makbere konsa köyü gibidir Çanakkale!
Ay hilal olur kanda, gölgesinde yýldýza, Nü sanatý tuvalde kucak açar yaðýza! Sana aþktýr yarabbi atar þamar arsýza Allah’u ekber sevinç gürler Çanakkale’de!
Düþmanýn mermisine teniyle siper oldu. Gözü pek cesareti dünyaya miras kaldý. Destanlaþtý bu savaþ gönle zafer kazýldý, Allah’ýn arslanlarý dur der Çanakkale’de!
Yüz sekizinci sene bahar kokar toprakta, Ýsimsiz þehitlere duam yaðar dudakta, Ýçinde kim akrabam, iþitir mi kulakta, O savaþý hissettim gezdim Çanakkale’de!
Saffet Kuramaz, 17.03.2023, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.