Çoktan aþtý zaman gündüz vaktini Yol aldý saatler, zifiri bir akþama Koþuyor ýssýz gecenin yalnýzlýðýna Acýmadý, vurdu yüzüme sensizliði.
Yýldýzlar yok, göðün rengi gri Bulutlar gökte kümelendi Þimþekler çakýyor Aydýnlatýyor gök kubbeyi.
Gün aydý, gök saklýyor güneþi Bulut hazýr yaðdý yaðacak belli Yaðmurla yarýþýr gözümün seli Güneþ gösterirse biraz kendini Gökkuþaðý gelir ardýndan belki Seyre daldýrýr renkleri gözlerimi.
Mevsim kýþ, soðuk buralarda Seven yürekte koparsa fýrtýna Üþür insanýn duygu dünyasýda Ayaz vurur yaðmur dönüþür kara Yürürüz, kar üstünde düþe kalka.
Kar düþmüþ tepelere, daðlara Her yer boyanmýþ beyazlara Deðiþmiþ baktýðým her manzara Beyazlar giyinmiþ gelin gibi doða Rüzgar dönüþür soðuk fýrtýnalara.
Mutlu eder bizi yaðmurun ahengi Ýzlerken insanýn kesilir nefesi Ninni gibi gelir yaðmurun sesi Huzur verir kar yaðarken izlemesi Dað, bayýr, tepeden aþýnca bendi Bulsun kalbimizi, kalbimizin dengi.
13. 03. 2023 Kalb’i Hazan
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.