Alamıyorum Bu Şehrin Önünü

Ýnsanýn hayatýnda bazý dönüm noktalarý varmýþ. Týpký yaþanýlan olaylarý kestiremediðimiz o anlar gibi ve o dönüm noktalarýnýn açtýrdýðý yaralarý bile o inatla gidermiþ bütün yolu. Belki de arkasýnda býraktýðý þehirler gibi. Peki bir þehir ne ifade eder bilmiyorum ama neyi ifade ettiðini çok iyi biliyorum. Alamýyorum, bu þehrin önünü yol açmýþ olan hüzünlerini... Anlamýyorum verdiði acýlarý, býraktýðý izleri ve insana neler hissettirdiðini. Sokaklarýndaki umutsuzluklarýný, haykýrýþlarýný, yalnýz oluþunu. Alamýyorum, bu þehrin önünü bitmek bilmiyordu derdi. Sanki içine iþleyen farklý bir sýkýntýsý vardý, þifayý bekliyor ama þifanýn nereden bulacaðýný bilmiyordu. Kapalý kapýlar ardýnda karþýlýðý olmayan bir üzüntüydü o. Alamýyorum, bu þehrin önünü ve yüz tutmuþ olan insanlýðýn halini. Sanki boþavermiþliðin çaresizliði gibi. Üzerinde anlam veremediðimiz sihirli bir týlsým vardý onu görünmez yapan. Ki bu þehir, yalnýzlýða terkedilmiþ bir þehir ve bu öyle bir yer ki vedalarýn, zamansýz gitmelerin, ta kendisi bir þehir. Gidip gelmeler bu þehrin adetinde var çünkü. Acýyla örülmüþ her yeri ne dediðini bilmiyor, sadece yaþatýyor görüneni, görünmeyeni. Ýçimizdeki kalabalýðýn bir si mgesi bu þehir. Her sokaðýnda ayrý bir hüzün ayrý bir telaþ, mutluluk ve aldanýþ vardý. Þehrin hikayesi bitmiyordu hiçbir zaman. Çünkü beklenti: o þehrin kendisinde vardý. Duvarlarý teselli ve gözyaþlarýna bezenmiþti. Özü ise insanlýk ve acýlarla... Alamýyorum, bu þehrin önünü býrakýlmýþ olanlarý, kendimizden bir parçaymýþ gibi. Söküp atamýyoruz birbirimizi baðlayan iplerimizi, hatta bütün olarak bize ait olan dertli hikayelerimizi. Bu þehir birer emanet týpký baþýmýzdan geçen hikayelerin olduðu gibi ve burasý hayal kýrýklýðýnýn þehridir. Ama sen ne kadar kendini bu þehre ait hissedersen hisset bir gün bedelini ödetirmiþ sana. Týpký yarým olan kýrýk kalplerimiz gibi. Alamýyorum, bu þehrin önünü her köþesinde ayrý bir aný var aðýr, aksak, yaþanýlmasý gerçek. Buðulu camlarýn arkasýnda gördüm kendime ait olmayýþýmý. Alamýyorum, bu þehrin önünü uçsuz bucaksýz yollardan sitem ediyorum o þehre inat. Leyla diyende o Mihriban diyende bütün kelimer orada toplanmýþ acýsý da yakar sevinci de. Gözümden asýlý kalan bir damla gözyaþý... Alamýyorum, bu þehrin önünü yaþadýðýmýz ne varsa bir damla su döktük üstüne. Týpký yazdýðýmýz her satýra birer anlam yüklediðimiz gibi. Neyse içimden geçen yazdým, kaðýdýn saf ve temiz yüzüne mürekkebe bulanmýþ haliyle. Alamýyorum, bu þehrin önünü....
Sosyal Medyada Paylaşın: