Elinde toprak balçýk Mavikantaron çiçeði gibi Önümüze katýlmýþ hayatlar Anne sözü dinlemede ne var Yüreðimden iklimlere kilim Mor menekþe düðünü bu Gelin ilk kez kýr çiçeklerine Muhkem…
Tüllenmiþ duvaklý Beyazýn teni yýrtýk Ýstemez ve sevmeyen Yaralarýna kül karanfil Neresinden baþlanýr hayat Bilmiyorum…
Yazý kýþa kilitleyen bakýþlarýn O anlamsýz girdabýnda/ Ve ölen ve toprak altýnda Sarý yaðýz oðlanlarýn Pembe yanak kýzlarýn Sola çekilmiþ ahlarý var
Biri! Kalýn diyor gitmelerin mihrabýnda Biri bu rahleye düþen kimin iklimi Hangi daðýn saçaklarýnda buz kesen Olgun yüzümün bahçesi/ Elma ve portakala kesilmiþ Gençlik çaðým Dilim ahrazým Sevdam…
Beni üçe beþe çatýlmýþ Paslý çivilere çakýlmýþ Bir salacakta taþýyorlar Yönümü çevirerek güneþe Ve ýþýk gören saçlarýma Zaman yanýklarý sürerek Acýlarýmý bu hazan yerinde Çarmýha geriyorlar En umulmaz yerden
Alabalýklarýn o çaðlayan Derinliðinde yýkýyorlar tenimi Derimi kuþ kanadýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.