ALLAHIN EMANETİNE SAHİP ÇIKAMADIM

Sonbahar akþamý saat en acý yerinde
Saat ayrýlýðý gösterince birden sustu
Bu nasýl ayrýlýk gidiþine zaman durdu
Ömrümden akýp gider zaman sensizliðine

Sensizlik iliklerime kadar iþler
Beklemek ve ümit etmek yani
Susuz çölde yaðmuru sevgili
Beklemek gibi öyle imkânsýzdýr

Bana dönmeni beklemek iþte
Gözümde yaþ kaç tane daha
Böyle düþer sayacak oldukça
Yoksun artýk öldürdün derinde

Yaþýyor hala sevgin derinden
Sen beni öldürmüþ olsan bile
Bu ayrýlýk hatadýr dön geriye
Affet beni özür dilerim kalbinden

Çok kýrdým ne söylesen eðer
Haklýsýn nefretini kus manda
Baþýmý öne eðer’im karþýnda
Söz verdik birbirimize meðer

Ýyi günde kötü günde diyerek
Seveceðiz birbirimizi ömür de
Sen sevgini verdin ben sana ne
Güvenip bana ettim dünyaný karanlýk

Sevgimden mahrum býraktým
Kör olmuþ sana karþý gözler
En büyük hatam bu yüzdendir
Allahýn emanetine sahip çýkamadým

Sensizlik iliklerime kadar iþler
Beklemek ve ümit etmek yani
Susuz çölde yaðmuru sevgili
Beklemek gibi öyle imkânsýzdýr

Bana dönmeni yüz yýllarca da
Beklesem boþadýr ümitlerim
Dönmeyecek olduktan sonra
Kalbinde silenmedikçe izlerim

Þair: cihan þentürk
Sosyal Medyada Paylaşın: