AKİF’İM…

Ýstiklal Marþý þevkle okunurken mecliste,
Dede Korkut timsali bakýyordu Akif’im.
Türklük, Zafer duygusu zirvedeyken herkeste,
Yazdýrma Rabbim diye yakýyordu Akif’im.

Binlerce acý vardý Ýstiklal heybesinde,
Ata’nýn kurþun gibi gürleyen son sesinde,
"Hedefiniz Akdeniz" yaþam felsefesinde,
Kendine pay çýkarýp takýyordu Akif’im.

Türk’e zincir vuracak doðmamýþtý anadan,
Türk vataný bölünmez... Anlamalý her nadan!
Uyansýn medeniler! Defol Ermeni, Yunan,
Sömürgeci batýya çakýyordu Akif’im.

Türk Milleti tükenmiþ, ocaklar sönmüþ iken,
Yurdun her köþesini iþgal etti göz diken,
Bin bir engeller vardý taa Samsun’a gelirken,
Milletinin derdiyle þakýyordu Akif’im.

Hazine boþaltýlmýþ, el /avuçta para yok,
Esir olamaz Türklük! Halen daha çare yok,
Mandacý severlere dedik milyon kere yok,
Cumhuriyet özlemi çekiyordu Akif’im.

Dertleriyle dertlendin, cümle vatanýn, yurdun,
Asýrlar boyu sevdin, terk etmedin de durdun,
Bulundu mavi gözlü, yol gösteren boz kurt’un,
Milletine dualar okuyordu Akif’im.

Akdeniz’e bakýnca çýrpýndý Karadeniz,
Ey Yüce Türk sen þad ol, bizler birer neferiz,
Emircan’lar oldukça alemde muzafferiz,
Marþ ile tarihe not döküyordu Akif’im.
13.3.2022 Emir Þýktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: