Gece, yer sarsýldýkça sarsýldý,
Afet tuttu ansýzýn uykuda sardý,
Dehþetle yer gök birbirine karýldý.
Her þey korku dolu bir karanlýða kapýldý.
Ýç burkan bir uðultuyla binalar çalkalandý!
Toprak yarýldý, demir eðildi, yol parçalandý!
Tabiattan yükselen figanla bütün yürekler yandý.
Bu mahþeri þaþkýnlýkta çýðlýklar arþta yankýlandý.
Ecel alacaðýný aldý ve kopuþun þahidi geriye kalanlardý.
Birde vardiya iþçileri, polis, hemþire ve gece bekçileri vardý.
Bu fýtrat üzere gelen bir deprem fýrtýnasýydý.
Tariflere sýðmayan yýkýmýn çok derin acýsýydý.
Tutunacak, sarýlacak bir dal aradýk karanlýða bakarak.
Yutkunduk kesif ölüm kokusunda nefesler daralarak,
Sesimiz buz kesti geniz yakan toz bulutunda.
Ellerimiz bir yaraya dokunur gibi titriyordu betonda.
Adanmýþ yüreklerin, madencilerin açtýðý tünellere bakarak,
Bitkin ve çaresiz bekledik, sessizce aðlayarak.
Kar ve yaðmur kirpiklerimizi hiç bu kadar ýslatmamýþtý.
Dilden dökülen sözler kalbi böyle sýzlatmamýþtý.
Bu ellerin birlikte yarayý sarýþýydý.
Bu insanýn ruhunda var olan iyilik yarýþýydý.
Bu fýtrat üzere gelen bir deprem fýrtýnasýydý.
Bu yýkýma sebep beþerin kusurlu olmasýydý!
Acý kazýndý yüzümüze bir yazýt gibi artýk.
Þimdi hayaller avizeler ve aynalar gibi kýrýk.
Saat acýyý gösterir, bu gün günlerden acý, gelecek hafta acý!
Olduk yaþadýðýmýz yerlerde eksik birer yabancý.
Kayboldu artýk hiçbir adrese varamayýz.
Ýzimiz üzere dönsek te eskiyi bulamayýz.
Oysa içimizde çok þey biriktirmiþtik söylenecek!
Ertelenmiþ ne de çok iþlerimiz vardý bitirilecek!
Okula gidecektik, çantamýz kaldý baþucumuzda.
Geçmiþ günlerin anýlarý ýslak avucumuzda.
Bu fýtrat üzere gelen bir deprem fýrtýnasýydý.
Bu kayýplarýn, yitenlerin, eksilmeyen yasýydý.
Ne acý ne sevinç bitecek deðil.
Sararak ve sarýlarak karþýlayacaðýz yaþanacak günleri.
Cemrenin düþmesi yakýndýr havaya, sonra suya ve topraða,
Çiðdemler çýkacak topraktan renkleri hayat dolu.
Her þeyi çürüten toprak diriltecek düþen tohumlarý.
Bahar gelecek, ekinler yeþerecek, meyveler büyüyecek.
Sevgi yýkýmdan güçlü, daha güçlü olacak.
Birden büyüyecek çocuklar...
Oyunlarý býrakýp iþ tutacaklar, oynar gibi iþ yapacaklar.
Ýnsana ve geleceðine sahip çýkacaklar…
Bu fýtrat üzere gelen bir deprem fýrtýnasýydý.
Bitimsiz nimetlerin bir doðum sancýsýydý.
14/02/2023
Kenan DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.