MOR ÇİĞDEM
Mor Çiðdem utanýr yüzün açmaya,
Yýkýlmýþ yurtlaklar, viran var diyor
Saklanýr meyletmez ýþýk saçmaya,
Acýlar yürekte niran var diyor.
Anasýz babasýz köþede kalmýþ
Ürkektir gözleri acýya dalmýþ
Beyhude feryadýn havaya salmýþ
Dert üstüne derdi vuran var diyor.
Mor çiðdem acýlý boynu büküktür
Dikiþ tutmaz urba, libas söküktür
Kalmamýþ kimsesi gönlü yýkýktýr
Yüreðimi yakýp duran var diyor.
Çiðdemleri alýn, vermeyin ele
Savurup atmayýn kabaca yele
Sarýp sarmalayýn ipekten güle
Ahvali anlayan zeren var diyor.
Evini barkýný yitirmiþ canlar
Gözlerden dökülen yaþ ile kanlar
Hem öksüz hem yetim Kardelen anlar
Uzaktan bakýp da gören var diyor.
11.03.2023
Tülay Sarýcabaðlý ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.