Cemreler düþerken her mevsim... Bu gece bir baþkaydý ve baþ kaldýrmýþtý bir kere yeryüzü Düþen taþtý kaskatý yürekler üstüne, düþen beton yýðýnlarý...
Ne soðuðu kalmýþtý havanýn, Ne de aydýnlýk bir yüzü. Kapkara bir sabaha uyanmýþtý çýðlýklar, sahipsizdi, dipdiriyken karanlýk bir kuyudaydý artýk soluklar,
Korku, hiç bu kadar korkunç olmamýþtý. Gözyaþý, çaresizlik hiç bu kadar sahipsiz kalmamýþtý..
ölümü karanlýkla, ölümü sessizlikle, ölümü çaresizlikle gömdük bu gece.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Divit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.