BABAYA ARZUHÂL

Belli ki tevekkül senden yadigâr
Oðlun duyduðuna kanýyor Baba.
Menfaat uðruna secde eden var
Yürekte yaramýz kanýyor Baba.

Ufkumuzu sardý endiþe kaygý
Maddeye yenildi sevgiyle saygý
Kardeþlik denilen o ulvi duygu
Bencillik narýnda yanýyor Baba.

Saklý gizli deðil, gün gibi ayan
Cana kastediyor canýmsýn diyen
Dost bilip dostuna ömür adayan
Enayi yerine konuyor Baba.

Hakk için mazlumun gönlüne giren
Var mý; hani nerde, o sýrra eren
Atasýna Fatiha’yý çok gören
Ýblisi rahmetle anýyor Baba.

Nefis iradeye hâkim olalý
Fazilet insanýn kaybolan malý
Bozkýrda yetiþen mercimek dalý
Kendisini çýnar sanýyor Baba.

Dilinden düþmezse “Eyvallah” “Peki”
Baþ tacý olursun; Adalet ne ki
Ne kadar aðýrmýþ insanýn yükü
Dem be dem omzuma biniyor Baba.
ÝSMAÝL GÜL
12/07/2018

Sosyal Medyada Paylaşın: