EN ÇOK KIRAĞI VURUR ŞAFAK SÖKÜMÜ

Yürek tetik düþürdüðünde en çok kýraðý vurur.
Beni büyütürken yaþam, sunarým yaþadýðým hayatý.
Yüzümdeki tebessüm acýdan düþer yerinden.
Hayata isyan etmiþ bir coðrafyanýn içindeyim.
Doldur boþalt arasýna sýkýþtýrýlmýþ yaþamým.
Erimiþ ellerimin buzu içime sýðmayan nehirim.
Sürgün yalnýzlýðýmý yalnýz kurþun sesi ezberlemiþ.
Ah iç çekiþlerimi toplayan melek,
Günahsýzdýr yaðmur aðaçlarý en çok ýslanan toprak.
Hangi kurþunun gözlerine yol bulurum kirli sakalýmdan.
Varlýðýmý yok sayarak sende yaþayamazsýn.

Ben gece gibi ilikliyorum hayatý ve seni kendime.
Her gün özlemlerin yaktýðý kabuklarýmý deðiþtiriyorum.
Bu ömrün kara zemherisine bende acýmý býrakýyorum.
Annemin yasin kokan dudaklarý boþ bir beþikte þimdi
Gözlerimin nehirlerindeki tüm sýcaklýklar döküldü.
Aðýtlarýn dövündüðü her yerde dönüþsüz biletler kesildi.
Dokunamadýðýnýz o gül tenime kurþunlar tünedi þimdi.
Rende rende yontuldu ömrüm beyaz sayfalardan.

Size söylemediðim çok þey var kuþkusuz bulutlara astým.
Geniþliði büyür haritalarýn sýrtýnda bütün günahlarýn.
Ölüme aðýt yakan yankýlar dolaþýr yalnýz saðýr haliyle.
Çözmeye çalýþtýðým her düðümde kendimi astým.
Oysa tozlanmýþ bir tarihte görünen ben deðildim.
Belki bu yüzden kullanma tarihi geçmiþ zamanlar yaþadým.
Sorduðum bütün sorularda sarkýklar suskun.
Ve hayatým bir doktorun cebinde taþýdýðý neþter kadar
Anlamsýz.

Bir yaþama borcum var oda yaradana ödünç.
Artýk avutmuyor beni saçý aðarmýþ çocuklardan,
Derlediðim masallar.
Deniz yada gökyüzü çekebilir bedenimi ansýzýn.
Uykusuz ve aç yorgun gelen akþamlardan.
Bir kitap düþer payýmýza her akþam.
Gökyüzünün okþayýþlarýný çaldýðý tenime
Yürek tetik düþürür en çok kýraðý vurur þafak sökümü.


9.9.2008.
SOKAK ÞAÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: