TAKILDIK YİNE

Ýster kanatlarýn olsun isterse sýnýrsýz güç
Yine de maðlupsundur anýlarýna geçmiþin
Belki de bir takýntýdýr fakat öyle de deðil
Çýktýkça çýðrýndan koþarsýn istemesen de
Yaþamak dediðin var ya ne kadar da güç.

Nereye koyarlarsa koysunlar seni önemsiz
Çýkarsalar da zirvesine göðün, sen ki keyifsiz
Ne aradýðýný bilenlere özgü duruþtandýr asillik
Kendine asla yakýþtýrmazsýn uykular kaçar
Arayýþýn sonu bilinmez, çalýþmaksa tek ilacý
Þimdi versinler isterse derdi inan výz gelir
Eziyet dediklerine emek dedik ve bulduk ilhamý.

Ne gülüþler kalýyor daim, ne akan yaþ gözden
Ruhun derinliklerinde kopan hengamelerden
Öylesine hýzlandý ki hayat yetiþilmiyor, neden
Zaman mý deðiþti, biz mi algýlamaz olduk
Bir bakýyorum ki geriye, masumduk ve çocuk

Düþtü yüzüm yere lakin peþindeyim halen
Ýðneden ipliðe mazim, geçiyor köhne zinimden
Yýkýk, viran da olsa çehreler, saçýyormýþ mutluluk
Beyaza eþ olurken karalar, renkli olanmýþ hayatlar
Oysa rengarenkken þimdiler, umutlar çok fukaralar.
Yavaþý da takýntý ettim kendime, oymuþ güzel
Hýz dediðimiz çalanmýþ aný, düþünme gel
Soluyormuþuz zerresini anlarýn bu ahestelikte
Baþ döndürürken yitiriyoruz ömrü sanki o ece
Nereye kadar gider bu muamma, bahsýzlýktýr bu
Yine takýldým eski plak gibi, yýllar öncesinin
O gencecik ve neþe dolu anne, baba sesinde.

Geçmeyen yalnýzlýklar vardýr ya, yýðýndayýz
Farkýnda olmayan þu akýþýn girdabýna kapýlmýþ
Ývedilikte pas geçmeyen tükeniþin feryadý bu
Öylesine kaplamýþ, öyle de zalimce bütün ruhu
Çoðumuz farkýndayýz fakat durdurulamaz
Güneþ batýmýna kadar ki mühlet kadar anlýk

Ömür dediðin bir çocuklukmuþ, bazý da gençlik
Ötelerinde aradýðýmýz ve isterdik ki býrakýlamaz
Ufkun hudutlarýný akýl aþar da gözlerse aþamaz.
Aðýrdan aðýrdan yürümek vardý o tozlu yollarda
Henüz yürürken dizler, memleket bekler ta oralarda.
Çýkmak istiyorum anaforundan þu hengamelerin
Kuþ sesleri çýnlatsaydý kulaklarý, öyle isterim.

Samimiyet doluydu dokunuþ ,bakýþ, güne uyanýþ
Yeniden doðmaktý þafaklar umutlara, yoktu aldanýþ
Duygular diri, iyimserlik hissedilen, bizmiþ anlayýþ
Hadi gel de etme bunlarý takýntý, onlardý yaþayýþ.

Ve belki de sadece masalsýydý geçmiþ yýllar
Yine de her çocuk gibi sýradan birilerimiz
Sokaðýn, okulun, evin, baðýn, adsýz kahramanýydýlar
Þu bekleyiþler mi tüketiyor bizi yoksa algýlar mý
Saatler bir gün bize de mutluluðu sunacak mý?
Oðuzhan KÜLTE


Sosyal Medyada Paylaşın: