ADIYAMAN HEDERİM
Uzar gider tarihin ilk çaðlara,
Adýyaman yoksulluðun kederim…
Sahipsin sen ova göle daðlara,
Adýyaman ayaz yedi kaderim…
Zulme çare bulamadý âlimler,
Yaðmalara hazýrlýktý talimler,
At koþturdu kan kusturdu zalimler,
Bir yaþýnda yetim kaldý pederim…
Ey topraðým beni sende astýlar,
Çarmýhlarda gece gündüz kastýlar,
Þu baðrýma potin ile bastýlar,
Adýyaman kan tükürdüm hederim…
Kâhta Besni Adýyaman zindaný,
Mesken oldu ezdi nice fidaný,
Sevdik seni hep biz aldýk gadaný,
Adýyaman yeter artýk gül derim…
Cantekin der; Bu yer sana yakýþmaz,
Düþman gözler sevgi ile bakýþmaz,
Garip gönlüm dostun ile takýþmaz,
Adýyaman gitti gelmez önderim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.