VAKİT DÜNKÜ BU ZAMANLAR

VAKÝT DÜNKÜ BU ZAMANLAR
Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarýsý
Yine baþ baþayýz
Yalnýzlýðým ve ben
Bir de kahrolasý sensizlik.
Acýtýyor canýmý inadýna

Evet sensizlik.
Kangren olmuþ yara gibi onulmaz.
Dipsiz kuyular gibi derin,
Meltemle gelen iðde kokusuna inat
Buram buram sen kokuyor
Buram buram hasret kokuyor gece.
Gözlerim boþluða mýhlanmýþ
Ýlmek ilmek seni iþliyorum zamana
Nakýþ nakýþ siluetini çiziyorum.

Vakit dünkü bu zamanlar,
Vakit gecenin yarýsý
Gözlerim uykuyu çoktan unutmuþ,
Aklým okyanusta rotasýz gemi.
Hangi rüzgâr halimden anlar?
Hangi kýyý beni baðrýna basar?
Hangi liman dinlendirir bilmem
Yorgun gölgemi.

Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarýsý
Saat? Sabaha çook var...
Acýmasýzca beynimi didikliyor hatýralar
Gülüþün geliyor apansýz aklýma
Aydýnlanýyor gecenin kör karanlýðý.
Sanki kollarýnýn sýcaklýðýný hissediyorum boynumda,
Sonra, titreyen sesinle;
"Seni seviyorum" diye fýsýldýyorsun kulaðýma
Ve irademe inat
Gönlümden kabaran bulutlar yaðmur olup süzülüyor
Göz pýnarlarýmdan ak kâðýda.

Vakit dünkü bu zamanlar
Vakit gecenin yarýsý.
Gönül yorgun, ben biçare
Çekilecek dert deðil
Deðil de... Çekeceðiz ne çare!
Ýsmail GÜL

Sosyal Medyada Paylaşın: