Ufukta görünse ayrýlýk vakti
Uzatýp kýrmadan gitmek gerekir
Bitmeye yuz tutsa sevdanýn akti
Kimseyi yormadan gitmek gerekir
Gönülden bitmiþse düzelmez dille
Güneþ tutulurmu hiç çýplak elle
Ýmcitmeden diken deðil gül ile
Yokuþa sürmeden gitmek gerekir
Baðrýna basarak hicrandan taþý
Ýçime akýt var ise göz yaþý
Üþenmedem yola vur detli baþý
Tek sual sormadan gitmek gerekir
Git ki laf etme ak deme karaya
Alýþýrsýn zaman girse araya
Tuz basarsýn biraz daha yaraya
Tazeyken sarmadan gitmek gerekir
Canýný yakar koy söylesin gönül
Akýldan bitene neylesin gönül
Katlanmak gerekir göründüyse yol
Yakýþan durmadan gitmek gerekir
Ýçinde var ise ümidin yitir
Her þeyi mazi say içinde bitir
Koyma sevgiliye aman ha hatýr
Yokuþa sürmeden gitmek gerekir
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.