Seni Günlere Böldüm
Seni günlere böldüm, seni aylara
Anýlardan geriye ne kaldýysa,
Son nefesimin her bir gününe kadar böleceðim
Ve her gün seni damla damla yaþayacaðým
Gittiðin yerde beni anla ve beni hiç unutma
Seni þiirlere, seni þarkýlara böleceðim
Þiirler yazýldýkça, þarkýlar söylendikçe
Seni derin bir nefes gibi içime çekeceðim
Bilmezler mi
Dizelerin içine saklanýr kimseye söylenmeyen sýrlar
Bir çift kara deliðin içinde kaybolmuþ bakýþlar
Sahi hep böyle kara mýydý gözlerin
Beni aydýnlýða boðan o yüzün
Ýçimdeki derin hüzün
Seni mevsimlere, seni yaðmurlara
Seni omzumdan esip geçen rüzgarlara böleceðim
Ne zaman bir yaprak düþse
Ne zaman bir tomurcuk müjdelense
Hep seni göreceðim
Yaðmurlar sen diye yaðacak,
Hangi sokakta yürürsem yürüyeyim
Hep sana geleceðim
Anlar yaþanýr, anýlarý kalýr
Bu sevdayý sakladýðýn an gözlerinden akar gider
Yýldýzlý bir gece gibi çöker hayalime
Ne zaman bakarsam gökyüzüne
Hep seni göreceðim
Seni bütün yýllarda, þarkýlarda, mevsimlerde ve anýlarda
Hep seveceðim.