Geceler suskun bu gün Bir gürültü uyandýrýyor beni Ardýndan tir tir titreyen yeryüzü Ýrkilmiþ kendinde deðil þimdi. Yeryüzünde fay kýrýlmýþ, Gökyüzünde bir ýþýk Aydýnlatýyor her yaný. Panik içinde saða sola kaçýþan Insanlarda büyük korku var, Hava soðuk, yapýlar dar insana; Varlýk çare deðil, þükür em oluyor yarama, Bir mahþer provasý yaþanan Düþünmeye izin vermiyor zaman. Çýðlýk çýðlýða sesler yükseliyor her yerden Çaresizlik insana hükmeden; Yaðmur ýslatýyor bedenleri Yýkýlmýþ bütün hayalleri Sayý karmakarýþ bilmiyor gidenleri. Kefensiz defnediliyor insanlar Yetiþemiyor ihtiyaca mezarlar. Bir kara bulut çökmüþ üstümüze Aydýnlýða inat, Þükür duasý dilimizde Ýnsanlýða kol kanat.
DURAN DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
DURAN DOĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.