bu hüzün kokulu havalarda ben mistik bir ýslýk takarým dudaklarýma araba farlarý, ambulans sirenleri hepsi muazzam bir örüntünün minik parçalarý ve milyonuncu kez farklý boylamlarda tekrarlar kendini.
ilk defa ayný nefesi bir poþetle ciðerlerim arasýnda gezdirirken çýkan sesle fark ettim bunu ah, tanrým, kaçýncý kez yaþýyoruz her dem deðiþmesini beklediðimiz bu korkunç senaryoyu.
..
kabus vakti çiviler ve çarklar ve aynalar derken uyumak için
serin bir bataklýk ararken buldum kendimi.
..
þimdi çehrem her zamankinden kara olmalýdýr karadýr çünkü uykunun rengi
ölümün rengi karadýr.
ihtiyacým yok kapatmasanýz da olur ýþýklarý belki bir bataklýða gömülmenin de yardýmýyla yetecektir göz kapaklarým karartmaya dünyayý.
Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
asyali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.