En büyük aþkýný unutamaz ya insan
En büyük hatamsýn sen, mýh gibi aklýma kazýnan
En büyük yangýndan kaçamaz ya bazen
En büyük yanýlgýda ezildim ben çoðu zaman...
Oysa pamuklara sarýp, sevmiþtim ben seni
En baþta!
Kýrmadan yýpratmadan ürkütmeden yaklaþmýþtým
Gezersin, tozarsýnda geri gelirsin sanmýþtým
Bu kadar uzaklara uçtuðunu nerden bilirdim
Nerden bilirdim ki, böyle kuþ yürekli olduðunu...
Sen tanýmlayamadýðým bir baðýmlýlýk
Tamlayamadýðým ikinci bir yarým olarak kalacaksýn belki
Ben tamamladýklarýmla mutlu olmayý öðreneceðim
Unutmayacaðým seni, çünkü unutulmaz
Hiç bi yarým kalmýþlýk...
Söz veriyorum dokunmayacaðým artýk sana kuþ yürekli...
Sen þimdi mavi bir arzunun doruklarýna uzanýrken
Ben kara topraða yeþil bir çimen ekiyorum
Belki yaðmur olup bana geri dönersen diye
Seni denizlerden olma bulutlara emanet ediyorum...
Kuþ gibi özgürsün uç þimdi hadi...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.