İNSANLİK
Kiminin altýný var, yeri rahat.
Kiminin dünyasý dar, ekmeði bayat.
Biri kibir içinde, oh çeker iken.
Diðeri kanaat içinde, þükür çeker.
Hayat bu ya, kardeþiz bu ülkede
Zalým masuma ediyor eziyet
Zengin gidiyor ebediyete
Fakir düþüyor cehenneme
Oysa insanýz ya, hep yanýlýr.
Buna raðmen, çýkmak isteriz su yüzüne.
Mal mülk toprak, doyurmaz hiçbiri.
Toprak almayacak mý, zaten bedeni.
Varmaz farkýna, göremez gerçekleri.
Kapalýdýr kalpleri, kördür gözleri.
Kimi zenginlik uðruna, evlattan geçer.
Kimi evlat uðruna, körpe canýndan.
Bakî kalmayacaðýný, bildiði halde.
Hýrslarý içinde, kaybolup gidendir insan!.
Yaþýyormuyuz yasamiyormuyuz bunu bende bilemedim vesselam
Sosyal Medyada Paylaşın:
Senarist Uğur Akdoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.