İş işten geçti
Nafile öfleyip ruh versen aþka
Çaremiz kalmadý hicran’dan baþka
Her yaným yaralý her yaným laþka
Sarmakta geç kaldýn iþ iþten geçti
Oysa ki sevgine inanýyordum
Her güne hülyan’la uyaný’yordum
Tutuþan yürekti ben yanýyordum
Görmekte geç kaldýn iþ iþten geçti
Güller açsýn diye güzel yüzün de
Hep bendim boðulan derin hüzün de
Bir kerecik olsun bana sözün de
Durmakta geç kaldýn iþ iþten geçti
Þimdi yollar ayrý bak biz ayrýyýz
Ýki solgun yaprak ve yaralý’yýz
Hem maðrur hem yorgun hem efkarlýyýz
Gelmekte geç kaldýn iþ iþten geçti
Gözüne göz deðdi eline eller
Dolaþtý saçýn da namahrem yeller
Bizim için vuslat, ad’lý hayaller
Kurmakta geç kaldýn iþ iþten geçti
Yaðmurlar versen de dallar kurudu
Hazana uðradý gönlümün yurdu
Ayrýlýk sevdanýn boynunu vurdu
Sevmekte geç kaldýn iþ iþten geçti
Olmadý umrunda yiten hayalim
Tükenen umudum biten mecal’im
Merak edip bir gün ne diye halim
Sormakta geç kaldýn iþ iþten geçti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.