Ýnsanýn yaðmurlarý yaðýyordu küllenmiþ aþkýmýzýn tam üstüne Karanlýk bir sokakta yürüyoruz geceyi inat bir ara elini tutmak istediðim ürkek bir ceylan gibi elini elimin üzerinden çeki verdi
Yaðmur çok þiddetli yaðmaya devam ediyordu bir ara soðuktan zangýr zangýr titrediðini gördüm sýrtýmdan paltomu çýkarýp titreyen vücudun üzerine örtü verdim
Ben de çok üþüyordum buz gibi soðuktan ileride bir park görmüþtük parka doðru yürümeye baþladýk iliklerimize kadar ýslanmýþtýk bir aðaç arýyorduk yaðmurdan korunmak için
Bir aðacýn dibine gelmiþtik þöyle bir ara gözlerine baktým gözlerini aniden benden çevirdi ben ise ona inat hala bakmaya devam ediyordum
Kafasýný kaldýrýp gökyüzünün yýldýzlarýný seyrine durmuþtu o farkýnda deðildi ama ben de onu hala seyretmeye devam ediyordum
ona þunu söylemek çok istiyordum seni seviyorum demek o cesareti kendimde hiç bulamamýþtým sevgiye hüzünüde kalbime gömüþtüm
28/ 02 / 2023 Ýstanbul Ýsmail gökkuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suskun_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.