_bir ölüye mezar denemesi_

...

ufukta örgütlü bir kararma
içimde öz sularý çekilmiþ yaprak donanmalarý
güvertesinde sere serpe
tabutlar dolusu bir gemidir þimdi içim


kuþlar yoktur bazen
uçmak yok
fosforlu bir düþ de yoktur
güvercinler ekmiþim
bestemi biçip uçursunlar diye


bütün uzaklara aþýðým
grameri deðiþmiyor artýk giden nefeslerin
aðlamak boþuna
ama cesur ama korkak
imla kurallarýna aykýrý
virgülünü kaybetmiþ bir cümleyimdir bazen
beni esmek isteyen rüzgâra
beni solmak isteyen þebboylara
noktama
beni çatlamak isteyen tohuma da
aþýðým


batýk bir hayal
sönük bir deniz yýldýzý
mahurdur kum ve kedere
sade ve siyah bir ayin gibi geçtiði an içinden
anla ki o vakitte
nüzul vurmuþtur derinlere


su göðe akmýþ
þua bir heyulanýn
gece serabýn yarasa kanatlarýndan
ölüm görmüþlerin rüyasýna akmýþ



ne çok ölmüþüz oysa
ne çok gömülmüþ
ne zambaðýný görmüþüz sabahýn
yeþilden sarýya
sarýdan yeþile tekrar
ne de nefesinin bir lale gibi yandýðýný


kapýlar kapanýr
perdeler kalkar
terk edilmiþliðin tenhasýnda
bazen korku
bazen de örtüsüz bir koku
birazdan bir yaðmur baþlar yeniden
"_ölünce de þiirler yazýlýr_"
kýsa kýsa cümleler kurulur
uzun uzun okunur


her kelime kendine yeni bir nefes bulur
ben kendime yalnýz kalýrým
bedeller beslemez olur bedenin sýcaklýðýný
üþürüm boydan boya ben de



_boran


Sosyal Medyada Paylaşın: