ÖLDÜ İNSANLIK
ÖLDÜ ÝNSANLIK
Nesin anlatayým caným efendim
Molozlar içinde gördüm insanlýk
Ne hayaller kurduk mutluluk için
Ta yerin dibine battý insanlýk
*
Boynumu büktümde yardým bekledim
Zemheri ayýnda toprakta yattým
Aç susuz günlerce ben orda durdum
Üç kuruþ çýkara öldü insanlýk
*
Kemikler sýzladý ciðerler yandý
Nice yavrularým toprakta kaldý
Ana gözyaþlarý sel oldu aktý
Çareler tükendi öldü insanlýk
*
Cesetleri hep yanyana dizdiler
Ölmeden canlara mezar kazdýlar
Bu da bir kaderdir deyip gezdiler
En soðuk kýþ günü öldü insanlýk
*
RONEDÝ yim dostlar halimiz budur
Diriyi kurtarýr ölüyü kaldýr
Para için nice yuva yýkýlýr
Çürük binalarda kaldý insanlýk
*
Sýtký Demir Aþýk RONEDÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.