DAYAN YÜREĞİM
DAYAN YÜREÐÝM
Sert esiyor rüzgar serttir fýrtýna;
Bu kar boran geçer dayan yüreðim.
Sýkýntý veren çok sýkýntý cana
Ýnsaný insanca sayan yüreðim.
Edepten dolayý cevher nezaket,
Getiriyor hürmet bazen felaket,
Diz boyunu çoktan aþtý rezalet
Bu kadar gafletten uyan yüreðim.
Aþk bir çile derler benim cefakar,
Görür gözü olan görür aþikar,
Her konuda yardým sever fedakar
Bir kendi özüne kýyan yüreðim.
Tefekkür eyledim aþtým daðlarý,
Sabýrla baðladým aþkta baðlarý,
Ýnceledim tarih boyu çaðlarý
Yok yoksul yanýna koyan yüreðim.
Havadan uçanlar aldýkça hava,
Cennetten bir köþe dedim bu yuva,
Sultan Süleyman’da dolmadý kova
Dünya hýrsý yalan duyan yüreðim.
Ressam Halil, parlar aþký nurdandýr,
Heyecandýr candýr güzel insandýr,
Bir mekan cihandýr fani zamandýr
Melamet hýrkasý giyen yüreðim.
Halil GÜLEL
Düsseldorf / 27.02.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.