Geliyorum diyordun avaz avaz O kadar çok baðýrdýn ki Her gün on saat vaaz Duyanýn uykusu kaçtý Duymayanýn gözü açtý Uykusu kaçanlar yumdu gözünü Usulden usulden dövdü dizini Geliyordu gelmekte olan Gece gibi geldi Týpký bir karabasan gibi Örtüldü üstümüze Toprak yarýldý öfkesinden
Kuþlar zulaya saklandý þafak vakti Yer titredi gök titredi Silkeledi koca bir coðrafyayý Ellerimiz duaya bile duramadan Enkaz altýnda kaldý
Tanýdýk bir ses duyuldu yeniden Oysa hep sen baðýrmýþtýn bugüne kadar Ama biz duymamýþtýk Ya da duymak istememiþtik nedense Þimdi biz baðýrýyoruz enkazýn derinliklerine Sesimi duyan var mý Sesimi duyan var mý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent ARKAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.