ÝLÝKLERÝME KADAR ÜÞÜYORUM
Gecem gündüzüme karýþtý
Uykular haram, girmez gözüme
iliklerime kadar üþüyorum
Isýnmýyor yüreðim
Kara kýþlar da kaldý
Masum bir çocuðun gözlerinde,
Acýlý bir ana, babanýn yüreðinde,
Yarenini kaybetmiþ bir bacýnýn gönlünde,
Felaketimi görüyor donuyorum!
Sabahlar olmak bilmiyor
Ýki elim böðrümde kaskatý kesildim
Nefes alamýyor, boðuluyorum anne!
Bu ne ýzdýrap, iþkence Allah’ým?
Al yanaklý, boncuk gözlü çocuklarýmý,
Elleri nasýrlaþmýþ, yüreði çilekeþ,
Analarýmý, babalarýmý, kardeþlerimi..
Enkaz altýnda canlý canlý býraktým anne!
Gülen gözlerimden,
Sevgi dolu yüreðimden,
Dert sandýðým yüklerimden,
Ýnsanlýðýmdan utanýyorum anne!
Boynu bükük, yetim, öksüz kaldým
Geleceðimi, hayatýmý acýmadan çaldýlar
Umutlarýmý, hayallerimi koparýp aldýlar
Yüreðime ak kefen deðil siyah kefen giydirdiler
Tir tir titriyor donuyorum anne!
Sessiz çýðlýklara gark oldum
Sesimi duyan olmadý anne
Göçüp gidiyorum bu yad ellerden
Sakýn üzülme,
Yaþarken öldük anne!
16.02.2023 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.