KARA SEVDAM

Küçük yaþlarda henüz hayatý tanýmadan
Ýlk seni tanýdým
komþumuzun küçük kývrýþýk saçlý bir kýzýydýn ve
henüz evcilik oynuyorduk birlikte
Sürekli çocuklar içinde ben seni seçerdim,Sende beni,
Evcilik oynar,Ev kurar aile olurduk
Her zaman evin babasý ben annesi sen olurdun
Bir mevsimi yaþardýk o anda ama
Ben kendimi sana anlatazmadým
Zaman geçip gidiyorken durmadan
büyümeye baþlamýþtýk
Ýçimde duygular vardý sana karþý fakat
Sensiz yapamýyorum sensiz duramýyorum ama sana karþý
Ben beni sana anlatamazdým,
Ýlk okul çaðlarý bitti ve
sen okulu okuyup býrakmýþtýn
Ben Ortaokul zamanlarýmda
sýrtýmdaki bez çantamla
Her kapýnýzýn önünden geçerken seni görmek ümidini taþýyordum
Bazen uzaklardan seni görme hayalini kurarak
geçiyordum bazen pencereden seni görsemde baznde yoktun,
Okul sonu ders çalýþmak aklýma gelmezdi ama sen
aklýmdan çýkmazdýn iþte , Bir gün sen kurstan gelirken bana
hafif gülümseyerek bakýp köyümüzün lehçesiyle
Neydisin demen yokmu......
Beni bitirdi,Dünyanýn en mutlu insaný bendim ama
Ben hala beni sana anlatamazdým
O günün mutluluðu bana bir dahaki konuþmamýza kadar yetiyordu
Zaman zaman seni gördüðüm de
sana bir þey sormak isterdim ama olmuyordu,
Adettendir ya o zamanlar elin kzý ne sorabilirsinki
Tam sormak isterken aðzým kurur dilim tutulurdu
ne çare hala ben beni sana anlatamazdým
Henüz 13 yaþlarýnda köyde mal yayarken ve
hep sen aklýmdayken
Gelip mallarý yaydýðýmýz yerden yengenle geçiþin varya
Hani yine sana uzaktan bakarak yol üzerine býraktýðým
Elmanýn yarýsý vardý ya diðer yarýsýda bendeydi,
Ýþte o kalbimin yarýsý misali o zamanlar dilim bunu sana
anlatmaya yetmiyordu iþte.
Saðolsun yengen anlamýþtý, ama seni bilmiyorum
Heyecanlýydým ve hala
Beni sana anlatamazdým
Zamanla okulu bir þekilde býrakýp
henüz 14 yaþýnda gurbete gittim ve sen hep aklýmdaydýn
Ama o zamanlar telefon yok postacýyla mektup göndersen ayýp
Selam gönderemezsin de iþte o zamann
El kýzý dokunamazsýn ,elini tutamazsýn, konuþamazsýn
uzaktan bakýþmak uzaklarda sevmek bir baþkaydý
herkes bu sevgimizi biliyordu bizde biliyorduk ama
sana ben beni sana anlatamazdýmm
sanki yasaklýydýk o zamanlar, Bir gün beni çok sevdiðini
ve bana söylemesini istediðin birisi bana bunu söyleyince bittim,
hadi gelde o durumu izah et iþte buna kelimeler yetmezdiki.
Askerlik çaðým geldi ve gurbet elden köye döndüm
ilk iþim bir an önce seni uzaklardan görmek ti
Saf temiz duygularla evinizin arkasýnda bulunan buðday tarlasýnda
Gece Sabaha kadar bekledim ama seni görmek bir türlü nasip olmadý
Olmadý iþte ne yaparsýn,
o zamanlar köyde bir evde telefon vardý ve
Askerdeykenken o telefonun baþýndaki kýzdan,
kara haberini aldým,duydum ki yadellere gitmiþsin.
Kahretmiþtim köye gelmeyi istemiyordum ama iþte mecburen...
O zamanki üzüntümü anlatsam daðlar dayanmazdý,
ve yýllar sonra yine ben gurbetteyken yolculuk esnasýnda
bir dinlenme tesisinde tesadüf sana rastladým
evli ve çoluk çocuðumuzun olmasýna raðmen sanki dünmüþ gibi
hala seni sevdiðimi anladým,yanýna yaklaþtým iki laf ettik, Yine
elim ayaðým birbirine karýþtý,
iþte o son görüþüm dü,
Kara sevdam hala ben beni sana anlatamazdým
Kader deyip geçiyor hayat
Hep mutlu ol emiiiii
Mutsuzluðun beni de üzer kara sevdam benide........

Y.Onuk 23.02.2023








Sosyal Medyada Paylaşın: