ADI YOK EVLADI ÖLENİN
Güdüktür gülüþü gül günümüzün
Dört yaný karakýþ; bahar, yaz, güzün
Tomurcukken donan çiçeðimizin
Baktýkça boþluðu dallarýmýza.
Iþýyan güneþi kararmýþ göðün
Þubatlar cevriyle zehirli düðün
Hududu yetmiyor mevcut sözlüðün
Teselli vermeye hâllerimize.
Kimsesiz kalana; damsýz, ocaksýz
Eþ kaybedene dul; evi direksiz
Babadan yetim, der, anadan öksüz
Ad konmuþ kýrýlan kollarýmýza.
Sönmüyor özünde tutuþan ateþ
Durur yaþadýkça ömrüne yoldaþ
Dayanmaz baðrýna bastýðýn o taþ
Çatladýkça vurur dillerimize.
Gýyasi dünyanýn tadý yok dostum
Bunu yargýlayan kadý yok dostum
Evladý ölenin adý yok dostum
Çýðlar düþtü ýssýz illerimize.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.