Ecnebiyim insanlýða . Rüzgarýnla savurduðun muhacirliðim mahzun. En tehlikeli baþýboþluk son durak nokta bakýþlarým . Kendinden geliþi güneþimin buz tutmuþ yaný .
Soytarý bir sevgilinin ihanetinin adý yalnýzlýk... Yalnýzlýðýmýn kýþý hoþgeldin fikrime.
Kendimi koyup kendimin yerine baktým karþýmdaki daða, üzeri karla kaplanmýþ inþaat molozlarýna... sonra dedim ne de benzeriz dað kadar uzak moloz kadar yakýn ölüme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alev-i hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.