Hasretine aðlamaktan kurumuþ göz pýnarlarým, Sensiz geçen ömrümün hangi bir baharýna, Mutluluðuma vakitsiz estirdiðin ayrýlýk hazanýna, Harcadýðýn genç yaþýma hangi bir yaþlarý döksün...
Dilsiz onca kuþlar kurmuþ iken sýcacýk bir yuva, Ýstedim’ki bir kaç aþk cümlesi söyleyesin bana, Çaldýn kara kýþa kar beyazý aklar yaðdýrdýn saçlarýma, Miras býraktýðýn acýlarla kaldým fýrtýnalarýn ortasýnda...
Her yaðan yaðmur’da sen geliyor iken aklýma, Nasýl kýrýlmayayým maziye darýlmayayým anýlara, Bedenim benzemesin kumlar daðýlmýþ sokaklara, Kýrýk bir kum saatý misali nasýl akmayayým çaresiz yarýnlara...
Hani o sana yanan bana þimdiler’de daðlar taþlar aðlýyor, Ruhum ya o ya hiç deyip tarifi imkansýz hasarlarla doluyor, Umutlarým hayat pazarýnda kurumuþ güller gibi duruyor, Yeter çýk gel düþürme zamana yokluðunun gölgesini sevgilim...!