Acýlarý saðdý yüreðim gözyaþý selinde yüzdü Amik Ovasý suyun derinliklerine gömüldü nicesi, nicesi… kimi taze gelindi daha kurumamýþtý elinde kýnasý okunamamýþtý son duasý kiminin henüz dolmamýþtý çilesi hatsiz hesapsýzdý kum çakýl, demir kolon hilesi nerde görülmüþtü böylesi koþtular dört nala ölüme katýldýlar ölüm seline kimi yalýn ayak kimi yatak yorgan sarýlý
pencereler kör kanat ýþýk sýzmýyor gömük altýna kimi söz ettirmiyor maharetine kimi düþmüþ kýlýf derdine
acýlarým dinmiyor, dinmiyor… kimi kader deyip yetinir kimi feryat figan yýrtýnýr kimi üstümde tepinir suskun yüreðim aðlýyor ayaz gecelerde bahtsýz kullar ilen isimsiz kahramanlar yazýlýr hecelerde
bitmez acýlara mezar bitmez þiirlere konu Amik Ovasý
Asi Nehri þaþkýn akar Saman Daðý kara duman kaplý Nurhak’ta güneþ doðmadan batýyor her gece
Amik Ovasý’nda yaþam bilmece çözebilene aþk olsun
Ýbrahim ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahince Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.