EY ŞUBAT

Biz seni yýlýn en kýsa ayý bilirdik.
Öyle up uzun yazdýn ki yüreklere.
Biz seni kýþýn sonu bilirdik.
Öyle dondurdun ki bedenleri..

Cemre düþerdi önce havaya suya
Isýnmaya baþlardý bilirdik hava.
Buzlar çözülür dönerdi suya.
Ama ayazýnda dondu yürekler.

Kýsaydý günlerin çabuk biterdi
Kar yaðar çocuklar gülerdi.
Soðukta eldiven bere giyerdi
Acýlarýn art arda aðlýyor yürekler .

Ey Þubat tükende git gayrý.
Bak ana baba evlattan ayrý
Gelinlerin kýzlarýn gözü yaþlý.
Teselli bulmuyor yaralý yürekler.

Kime aðlayým kimi ayýrayým.
Urfalý Maraþlý ben Hataylýyým.
Diyarbakýrlý, artýk Acý!yamanlýyým
Osmaniye, Malatya ah Adanalýyým

Yerle bir eyledin tüm yürekleri
Nedir bu öfken niye dinmiyor?
Bir bölge deðil Ülkem inliyor
Sükûnet sükunet eyle artýk.

Yazdýk altý þubat acý feryaddýr.
Þubat bizleri yakan bir aydýr.
Garip Þenol derki aldýklarýn candýr.
Bu topraklar þehit yataðýdýr

Sosyal Medyada Paylaşın: