MARAŞ'TA
Ýki bin yirmi üç ve altý Þubat...
O gün þafak kanlý attý Maraþ’ta.
Gece dört on yedi deprem vermez tat...
Þehrin üçte biri battý Maraþ’ta.
Hayatýmýzdaki en kötü evre...
Enkaz ile dolu bakýn tüm çevre.
Çifte deprem damga vurdu bu devre...
Felaketler baþa çattý Maraþ’ta.
Bittim ben diyerek tekleyenler var !
Her gün ahýna ah ekleyenler var !
On gündür enkazda bekleyenler var...
Zelzele derde dert kattý Maraþ’ta.
Yer küre homurdar: bu dilde nece ?
Ne anlatmak ister karanlýk gece ?
Ýmdat çýðlýklarý çýkan tek hece...
Kader elem, keder sattý Maraþ’ta.
Kol kola girerek yapmadýk halka...
Bu yüzden semada þimþekler balka.
Reva görülünce deprem bu halka...
Avam bin bir acý tatlý Maraþ’ta
Musibetler gelip kanýný eme !
Ne olucum de hep: þu oldum deme !
Cumali uðradýk ikiz depreme...
Þehrin yarýsý yan yattý Maraþ’ta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.