Her gün hüzünlü sabahlara uyanýyoruz Kabuslu düþlerden Yaþamadýðýmýz, yarým kalan en güzel anlar, hikayeler hayalimizde kaldý. Yüreklerimiz tutsak, kanatlarýmýz kýrýk uçamýyor. Geçmeyen zaman utanýr oldu Sevmelere doyamadýk, þu yalan dünyada Heba ettik, kýymet bilmedik canlarýmýzý bir hiç uðruna harcadýk Rahatýmýz, aðzýmýzýn tadý bozuldu, Yaralarýmýz kabuk tutmuyor kanamaktan. Acýlarýmýz gitgide çoðalýyor Sanki yüz yýl öteye savrulduk Tesbih tanesi gibi daðýldýk Kucak dollusu Sarýlamadýk, sevdiklerimize Yaþanmadan sustu sevdalarýmýz Anýlarda, fotoðraflarda kaldý güzel günlerimiz. Acýlarýmýz gitgide katmerleniyor azalacaðý yerde Gönle gam yüklenirken biz uzaklaþýyoruz birbirimizden Þerife Bozoðlan Eker 20-02-2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eva4266 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.