KADINIM
Tut ellerimi hiç býrakma
Avuçlarýmý, avuçlarýna al
Kokla, koklayabildiðin kadar
Ömrümün son demindeyim
Gün yüzü görmeden
Gidiyorum bu yad ellerden
Günahlarýmla, sevaplarýmla
Soran olursa beni cananým
"Bir mecnun geldi geçti" dersin
Sakýn üzülme gittiðim yer
Aratmaz sýcaklýðýný bilesin
Özlemin misk-i amber kokusu
Çekerim içime usul usul
Ýsterim ki bir ben koklayým
Gül kokunu!
Kimseler koklamasýn!
Kerem’in Aslý’ya
Ferhat’ýn Þirin’e ...
Vurulduðu gibi vurgunum sana
Gözlerim de bir damla gözyaþý olsan
Akýtmam, akýtamam
Akýtýrsam bilki göçüp gitmiþim
Bu diyardan candan öte can kadýným!
13.02.2023 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.